donderdag 29 augustus 2013

Reuzenstap

Dag beste ouders

Vele jaren geleden vierden we de opening van de nieuwe schoolgebouwen. Dat was een bijzonder moment. Als lid van het OC nam ik toen ook het woord. Mijn causerie over vroeger en vandaag eindigde met deze zin:

Het Reuzenhuis is een groot huis. Het is een bijzonder huis. En voor ons allemaal is het ook wel een beetje een thuis.
Zovele jaren geleden in het OC, later in de SR, en nu als directeur blijf ik diezelfde woorden in de mond nemen: dit huis voelt als een thuis. Evenals de vele honderden gezinnen hebben onze vijf kinderen er hoogdagen beleefd. Overdrijf ik wanneer ik stel dat de inzet van begeleiders, vaste medewerkers en een leger vrijwilligers en ouders dit heeft bewerkstelligd? En nog steeds doet: kinderen doen geloven in wie ze zijn en wat ze kunnen. Neen, zij zijn geen meester tovenaars, wel heel gewone helden die - voorbij alle eigenbelang, ook met vallen en opstaan - toewijding en menselijkheid in het vaandel dragen.

Vijf jaar geleden kreeg ik een kans waar anderen vaak van dromen. Werken op een plek waar ik me thuis voel maakte me voor het volle pond deelgenoot van die gedrevenheid die bijna geen grenzen kent. Vandaag aanzie ik het als de bevestiging van inzicht dat ik toen al tien jaar met me meedroeg. Mogen meedenken, meewerken ... meeleven was niks anders dan een eer. Het heeft me een beetje Reus gemaakt.

Thuis is een plek waar je graag naartoe gaat, waar je nog liever toeft voor een of meerdere dagen. Het is ook de plek waar je na verloop van tijd vandaan gaat om te doen datgene waarheen je wijst. Ik ben nu op dit punt aanbeland. Ik verlaat Het Reuzenhuis en word vanaf 2 september directeur van Egmont en Hoorn, een school voor buitengewoon secundair onderwijs. Ik had mij al een tijdje geleden beschikbaar gesteld. Maandagavond hebben de scholengroep en de schoolraad aldaar mijn kandidatuur bevestigd. Dit is de overtuiging die ik heb: er is geen andere weg dan deze waarheen ik wijs. Wie mij een beetje kent zal dat wel begrijpen.

Mijn opvolger is reeds gekend: Floris Moerman. Deze ochtend brachten we al enkele uren samen door. Tijdens de komende dagen doen we er zeker nog enkele uren bij. Tijdens de komende maanden blijf ik beschikbaar met raad en daad. Met de onderwijservaring die Floris heeft wordt dit heel zeker de aanvang van een goed verhaal.

Net zoals vijf jaar geleden heb ik ook nu weer veel te leren. Toch kijk ik ernaar uit.
Er is ginds een goed team en een betrokken schoolraad.
Vanaf de zijlijn is er de vorige directeur.
En er is - ach wat een geluk! - jullie rijkdom die ik met me meedraag.
Met een dankbaar hart.
Ook wel met een beetje pijn.

Kris

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Volgers